بررسی سبک یادگیری دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال ۱۳۸۴

زمینه: اساسا هر کس ترجیحا با یک شیوه خاص بهتر یاد می گیرد. گرچه اساتید باید شیوه تدریس خود را با سبک یادگیری دانشجویان تطبیق دهند. اما به نظر می رسد در اغلب کلاس­های درس کمتر به این مقوله مهم توجه می شود که ممکن است باعث افت کارآیی تدریس گردد.هدف: این مطالعه به منظور بررسی سبک یادگیری دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی –درمانی کاشان در سال 1384 انجام گرفت.روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی- تحلیلی است که در آن 130 نفر از دانشجویان رشته­های پرستاری، بهداشت و مامایی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه استاندارد شده بر اساس مدل reid joy که در آن 30 سئوال در 6 حیطه یادگیری شامل دیداری، عملی (کار در فیلد و آزمایشگاه)، شنیداری، گروهی و انفرادی، حرکتی (مشارکت عملی در کلاس درس)، تهیه و بر اساس مقیاس درجه بندی لیکرت تنظیم شده بود، استفاده شد.یافته­ها: از 130 دانشجوی مورد مطالعه 3/32 درصد مذکر و7/67 درصد مؤنث بودند. 4/45 درصد دانشجوی پرستاری، 40 درصد دانشجوی بهداشت و 6/14 درصد دانشجوی مامایی بودند. میانگین نمره حیطه­های مختلف یاد گیری از حداقل 2/29 مربوط به یادگیری گروهی تا حداکثر 7/38 مربوط به مشارکت عملی در کلاس بود. بین نمرات سبک یادگیری با توجه به جنس دانشجو و رشته تحصیلی، تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه­گیری: با توجه به نتایج به دست آمده که حاکی از تنوع در سبک یادگیری دانشجویان دارد و همچنین تفاوت بین سبک­های یادگیری، لازم است اساتید در زمان تهیه طرح درس از تدریس با یک روش اجتناب نموده و بسته به نوع درس از روش­های متنوعی برای تدریس استفاده کنند.